Gdzie jest jeszcze opłacalne nawożenie fosforem, potasem i magnezem

W. Köster i R. Nieder

1 wydanie 2004

2004 Köster & Nieder

 

Podsumowanie 

 

Od co najmniej 50 lat w niemieckim rolnictwie wysiewano więcej fosforu i potasu niż mogło być pobrane w plonie. 

Kumulatywne nadwyżki wyniosły w latach 1950- 2000r: dla landów byłego NRD – ok. 1400 kg P/ha i 2500 kg K/ha, dla pozostałych landów 800 kg P/ha i 2400 kg K/ha. Nadwyżki substancji odżywczych (za wyjątkiem potasu na lekkich glebach piaszczystych) są skumulowane w warstwie ornej i próchnicznej.

 

Nawożenie fosforem i potasem powinno było być, najpóźniej pod koniec lat 50tych, dostosowane do wielkości plonów. 

Wartość potasu i fosforu, wykorzystanego w latach 1950 – 2001, szacuje się z uwzględnieniem 5% odsetek na > 100 miliardów EURO. Przedawkowane ilości potasu i fosforu w glebie są zasadniczo dostępne dla roślin. Nadwyżki te powinny być, 

z ekonomicznego i ekologicznego punktu widzenia, systematycznie pomniejszane. W tym celu wypracowano, na podstawie przedłożonych prób i przy uwzględnieniu czynników gospodarczych, wytyczne oceny wyników badań gleby i nawożenia. 

Wytyczne te znajdują się znacznie poniżej wartości przyjmowanych w obecnym oficjalnym doradztwie. Wskazany zostaje negatywny wpływ nadwyżki fosforu, potasu i magnezu na rośliny. Przeanalizowane zostają ekologiczne konsekwencje nadwyżki fosforu i potasu w glebie. 

 

Wydano przez: Przedstawicielstwo handlowe Bayer

York-Th. Bayer

Kaiserin Augusta Str. 78

D-12103 Berlin

 

Tabela nr 1

Pobranie fosforu w plonie, zaopatrzenie w fosfor poprzez nawóz mineralny i paszę treściwą, bilansowa nadwyżka fosforu na jednostkę czasu, kumulatywna nadwyżka bilansowa w latach 1950-2001 w republikach RFN i byłego NRD.